تعیین مناسب‌ترین روش میان‌‌یابی در پهنه‌بندی خصوصیات ‏شیمیایی آب‌های زیرزمینی

انتخاب و دقت روش‌های مناسب پهنه‌بندی و تهیه نقشه تغییرات خصوصیات کیفی آب‌های زیرزمینی بستگی به شرایط منطقه و وجود آمار و اطلاعات کافی در منطقه دارد که انتخاب صحیح آن­ها گامی اساسی و مهم در مدیریت منابع آب‌های زیرزمینی به شمار می‌رود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین مناسب‌ترین روش میان‌‌یابیدر برآورد میزان EC (شوری)، NO3 (نیترات)، pH و TDS (غلظت املاح محلول) آب‌های زیرزمینی دشت نی‌ریز واقع در جنوب شرق استان فارس و پهنه‌بندی آن­ها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی است. بدین منظور، از روش‌های زمین‌آمار مانند کریجینگ معمولی (OK)، کریجینگ ساده (SK) و روش‌های معین مانند عکس فاصله (IDW)، تابع شعاعی (RBF)، تخمین‌گر موضعی (LPI) و تخمین‌گر عام (GPI) استفاده شد. نتایج  بر اساس معیارهای ریشه دوم میانگین مربع خطا (RMSe) و میانگین خطای مطلق (MAE) پایین‌تر نشان داد که از بین روش‌های مختلف  میان­یابی، روش کریجینگ ساده (SK) برای شاخصه­های  RMSe=3907/53) ECو MAE=2911.05)، غلظت املاح محلول (RMSe=2587.19 و MAE=1936.48)، نیترات (RMSe=4.868 و MAE=3.839) و RMSe=0.196) pHو MAE=0.143) برای مطالعه و تهیه نقشه تغییرات شاخصه­های کیفی منطقه مناسب است. نتایج به دست آمده از این تحقیق مؤید برتری روش‌های زمین آماری کریجینگ نسبت به روش‌های معین است.